, in deze dagen vlak voor Sinterklaas, waarin veel mensen bezig zijn om van pakjesavond een heerlijke, gezellige avond te maken, is het goed om eens terug te gaan naar hoe je je als kind voelde toen je nog 'geloofde'.
Vol vrolijke, opgelaten spanning, ongebreideld verlangen en verrukkelijke verheuging leefde je langzaam maar zeker naar de komst van de Goedheiligman toe. Vol vertrouwen ook, tenminste, als je ouders je niet al te bang hadden gemaakt
over mee terug moeten in de zak, dan Sinterklaas ook voor jou speelgoed en lekkers mee zou nemen. In de wetenschap zelfs, dat je daarvoor niets anders hoefde te doen dan lief te zijn - dat Sinterklaas groter was dan je ouders die liepen te klagen over dat je je bord niet leeg at, en dat Sinterklaas je dat allemaal wel zou vergeven omdat hij wist dat je in je hart goed was - net als jij dat wist.
En eigenlijk... werkt het nog steeds zo. Alleen zijn je ouders nu jijzelf geworden, en Sinterklaas het Universum. Jij bent nu de degene die zich nauwelijks meer op iets durft te verheugen, die nauwelijks nog iets durft te verlangen, omdat jij jezelf niet waardig genoeg acht, omdat jij je
focust op alles wat je verkeerd doet. Maar het Universum is als Sinterklaas: die ziet alleen wat er in jouw hart zit - liefde, compassie, schoonheid, licht - ook al komt dat niet altijd in je gedrag naar buiten.
En het Universum is bereid ook jou alle goeds, alle welzijn, alle weelde te schenken, maar, zoals vroeger je ouders de filter waren die bepaalden wat jij wel en niet kreeg, zo ben jij nu de filter die het toelaat, of afstoot.
Maar, waar jouw ouders jou ongetwijfeld alles gunden, en ze slechts beperkt werden door de reikwijdte van hun eigen portemonnee, ben jij misschien gestopt met jezelf dingen te gunnen. Niet gunnen, in de zin van geld uitgeven aan jezelf. Maar gunnen in de zin van: vinden dat je het waard bent, jezelf toestaan om het te ontvangen, erkennen dat je niet gestraft hoeft te worden omdat je niets fout doet, en vooral: zien wat een geweldig, goed,
liefdevol hart jij hebt.
Wanneer je iets wilt in je leven, dan zul je, hoe hard je ook werkt, het niet waarlijk kunnen ontvangen wanneer jij een onderliggend gevoel van onwaardigheid hebt, wanneer
jij jezelf afkeurt, wanneer jij jezelf het niet gunt. Dan zal alle actie in de wereld je niet helpen.
Maar wanneer jij jezelf alle goeds van de wereld gunt, wanneer je je als een klein kind verheugt
op wat voor geweldigs er allemaal voor jou op stal staat, dan hoef je niet als een kip zonder kop rond te rennen, maar gewoon in blijde afwachting te zijn, gewoon als een kind weer lekker te gaan spelen en alleen dat te doen waar je hart blij van wordt, in de zekerheid, in het vertrouwen, dat alles wat je nodig hebt op magische wijze in je leven verschijnt. Sinterklaas bestaat.
Visualisatie bij deze affirmatie
Wees nu eens heel eerlijk over datgene wat je echt verlangt. Wat zou er op jouw verlanglijstje staan als je Sinterklaas echt bestond? Een nieuwe auto? Een mooie vakantie? Een lieve partner? Een gezond lijf? Verheug je erop dat je het krijgt. Zie voor je dat het gebeurt. Adem in, zeg de affirmatie, en adem
uit.
Noot: let op dat je vervolgens niet in de teleurstelling schiet - dit is een oefening in speelsheid, en stel... stel dat Sinterklaas echt bestond...
